آرامگاه باباطاهر عریان، تلفیقی از معماری قدیم و جدید
باباطاهر همدانی، معروف به باباطاهر عریان، شاعر دوبیتی‌سرای اواخر قرن چهارم و اواسط قرن پنجم هجری است که
معاصر با دوره‌ی حکومت سلجوقیان است.
آرامگاه وی بالای تپه‌ای در شمال غربی شهر همدان قرار دارد.
بنای این آرامگاه را می‌توان جزء نمونه‌های‌ممتاز و بدیع معماری عصر حاضر دانست که با تلفیقی از معماری قرن هفتم و
هشتم هجری، به مامنی برای علاقه‌مندان به ادبیات و این شاعر نامی، تبدیل شده است.
باباطاهر از شعرای مشهور و از بزرگان طریقت، در اوایل قرن پنجم هجری یعنی در دوران باروری دانش و معرفت ایران، در
همدان به دنیا آمد.
اما تاریخ دقیق تولد او مسجل نشده است.
برخی از محققان با استناد به حروف ابجد استخراج شده از یکی از دوبیتی‌های باباطاهر، سال تولد او را ۳۲۶ ه.ق
دانسته‌اند.
موقعیت بنا:
استان همدان، شهر همدان، میدان باباطاهر عریان
ویژگی‌های بنا
آرامگاه باباطاهر بر فراز تپه‌ای در شمال غربی همدان قرار دارد.
این آرامگاه در یک میدان مستطیل‌شکل زیبا و سرسبز قرار گرفته و دارای گنبدی فیروزه‌ای رنگ به شکل منشور و قاعده‌ای
هشت‌ضلعی است.
سقف آرامگاه نیز به زیبایی تمام کاشیکاری شده است.
سال ۱۳۴۶ ساخت این آرامگاه آغاز شد و ۳ سال بعد به پایان رسید.
این بنا در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۱۳۷۶، در فهرست آثار تاریخی و ملی ایران به ثبت رسید.
فضای سبز وسیعی نیز در اطراف این بنا احداث شده است.
این آرامگاه جدید را می‌توان تلفیقی از معماری عصر جدید و معماری قرن‌های هفتم و هشتم هجری به حساب آورد.
