تالاب صورتی لیپار در چابهار

چابهار سرزمین شگفتی‌های ایران، چند سالیست که طرفداران زیادی در بین گردشگران پیدا کرده است.
این روزها چابهار جدای از اینکه یک منطقه آزاد تجاری به شمار می‌آید،
به علت داشتن طبیعت و دیدنی‌های جذاب، گردشگران و مسافران زیادی را از نقاط مختلف ایران به سوی خود جذب می‌کند
و توانسته جای خود را در بین طبیعت‌گردان و ماجراجویان باز کند.

اگر دلتان می‌خواهد در زندگی راه رفتن در مریخ را تجربه کنید،
حتما سری به چابهار بزنید تا از دیدنی‌های شگفت‌انگیز این منطقه دیدن کنید.
اما اگر بخواهیم یکی از شگفت‌انگیزترین دیدنی های چابهار را معرفی کنیم،
بدون شک درباره تالاب لیپار سخن خواهیم گفت.

تالاب لیپار کجاست ؟

تالاب لیپار یکی از جاذبه‌های خاص طبیعت ایران است که به دلیل رنگ خاصی که دارد از سایر دریاچه‌ها و تالاب‌ها متمایز
شده است.
این تالاب صورتی در تنگه و دره‌ای صخره‌ای مشرف به کوه،
در مسیر جاده ساحلی چابهار به گواتر در ساحل دریای عمان (۱۵ کیلومتری شرق چابهار در نزدیکی روستای رمین و در
مسیر جاده ساحلی چابهار- گواتر) قرار دارد.

علت صورتی بودن آب دریاچه لیپار چیست ؟

در این تالاب آب دریای عمان به حالت ایستا درآمده
و زیستگاه مناسبی را برای جانوران و گیاهان منطقه به وجود آورده
و علت صورتی بودن آب تالاب لیپار، وجود پلانکتون‌های گیاهی زیاد و مواد آلی و معدنی غنی آن است
که از طریق رودخانه‌ها و خورهای متصل به این خلیج وارد می‌شوند.
وجود پرندگانی همچون فلامینگو، چنگر، باقرقره، کشیم،
حواصیل‌های سفید و خاکستری، خوتکا، عقاب دشتی و غیره زیبایی خاصی
را به تالاب لیپار می‌بخشد که اگر اهل پرنده‌نگری باشید، از تماشای آنها بسیار لذت خواهید برد.

گیاهان بلوط، گزنه، درختچه‌های گز و چش از عمده پوشش گیاهی منطقه محسوب می‌شود
و رویش آنها در اطراف تالاب لیپار، چشم‌اندازهای زیبایی را خلق می‌کنند
که این تالاب را به یکی از حیرت‌انگیزترین تالاب های ایران تبدیل کرده است.
به دلیل اقلیم خاص تالاب پیشنهاد می‌کنیم هنگام سفر، خیلی به محدوده تالاب نزدیک نشوید
و خودروهایتان را کمی دورتر پارک نمایید.

در ماه‌های بهمن، اسفند، فروردین، شهریور و مهر شاهد پدیده جزر و مد قرمز در منطقه خلیج گواتر هستیم
كه عامل اصلی آن گونه نوكتیلوكا میلیاروس است
كه در ماه‌های بهمن، اسفند و فروردین تعداد آن به شدت افزایش می‌یابد.
فرآیند «رد تاید» یا «كشند قرمز» از جمله فرآیند‌های بیولوژیكی در محیط‌های آبی است
كه توسط پلانكتون‌های گیاهی به وقوع می‌پیوندد و نقش عمده‌ای در زنجیره‌های غذایی و انرژی در اكوسیستم‌های آبی
دارد.

طی بررسی‌های به‌ عمل آمده در منطقه، تاكنون ۹۳ گونه پلانكتون گیاهی،
۳۱ گروه پلانكتون جانوری، ۶۴ گونه از انواع نرم‌تنان، ۸۵
گونه انواع ماهی، ۲۴ گونه از سخت پوستان، ۱۴ گونه مایوبنتوز و
۴۶ گونه مختلف از جلبک‌ها در آن شناسایی شده‌اند.