بررسی طبع و خواص سماق در طب سنتی
در طب سنتی گیاهان و مواد زیادی وجود دارد که علاوه بر کاربرد غذایی، کاربرد دارویی نیز دارند.
سماق یکی از گیاهان دارویی است که دارای خواص متعددی برای سلامتی افراد محسوب می‌شود. این گیاه دارای طبعی در درجه دو تا سه سردی و خشکی قرار دارد.
برنج همراه سماق، برای گرم مزاجانی که دچار دلپیچه و احیانا اسهال ناشی از غلبه صفرا و مواد گرم درون بدن می‌شوند، مخصوصا در اقلیم‌ها و فصول گرم، مفید می‌باشد.
این گیاه ضد صفرا بوده زیرا طبع صفرا گرم است در حالی که سماق سرد و خشک می‌باشد.
سماق در درمان نقرص نیز بسیار موثر است. این گیاه به صورت غیررقابتی آنزیم گزانتین اکسیداز را مهار می‌کند که مهار این آنزیم یکی از راه‌های اصلی کاهش میزان اسید اوریک خون در بیماران مبتلا به نقرس محسوب می‌گردد.
ترکیبات موجود در سماق با کاهش مقاومت عروق محیطی، سبب کاهش فشار خون بالا می‌شود و در سلامت قلب و عروق بسیار مفید است.
به دلیل خاصیت خنک کنندگی و صفرابری سماق، اشتها را در افرادی که غلبه صفرا و گرمی دارند افزایش می‌دهد. زیرا افراد گرم و صفراوی میل به غذا در آن‌ها کاهش می‌یابد.
سبب کاهش تشنگی در افراد می‌شود.
سماق مانع ایجاد عوارض ناشی از دیابت مانند آب مروارید در افراد دیابتی است. همچنین این گیاه در کاهش قندخون تاثیر بسزایی دارد.
قابض است، کسانی که دچار اسهال (مخصوصا اسهال‌های ناشی از گرمی) هستند می‌توانند از جوشیده و دم کرده سماق یا افزودن به غذا برای بهبود اسهال استفاده کنند.
اگر همراه با برنج باشد می‌تواند در این خاصیت بند آورندگی اسهال مفیدتر باشد چون برنج هم کمی قابض است.
خانم‌هایی که دچار سستی عضلات کف لگن و اسفنگترهای خروجی مثانه و مقعد هستند می‌توانند مقداری سماق (۲-۴ قاشق) را در آب (۲ لیوان) ریخته، ده دقیقه ملایم بجوشانند، صاف کرده و بگذارند خنک شود و در آن بنشینند و تا یک هفته هر روز تکرار کنند تا بهبودی حاصل شود.
نکته:
افرادی که مزاج سردی دارند باید مواظب باشند زیرا ممکن است برای سیستم گوارش و مزاج آن ها مناسب نباشد و کسانی که مزاج گرمی دارند می‌توانند از سماق به خوبی نفع ببرند.
