7 عادت اشتباهی که آینده ی شغلی شما را به خطر می اندازد

برخی افراد در محیط‌های کاری عادت های اشتباهی دارند که می‌تواند ظاهر آن‌ها را در این محیط‌ها خراب کند و حتی موقعیت شغلی‌شان را به خطر بیندازد. عاداتی مانند شلخته بودن، انجام ندادن وظایف، دیر رسیدن به محل کار از جمله عاداتی است که می‌تواند شغل شما را به خطر بیندازد.

آیا شما از افراد حرفه ای در عرصه ی کسب و کار هستید که به زندگی کاری خود اهمیت داده و به بی صبرانه منتظر ترفیع گرفتن به جایگاه رهبری هستید تا بتوانید توانایی های واقعی خود در رهبری را به اجرا بگذارید؟رفتارهای منفی وجود دارند که می تواند حتی بهترین ابتکارات را باطل کند.

1. قطع کردن صحبت افراد

در زمان مذاکره و پرسش و پاسخ، با صبر و شکیبایی عمل کنید. عجله و قطع کردن صحبت دیگران نشانه‌ی بی‌ادبی و عجول بودن و زود قضاوت کردن است.

2. مقصر دانستن دیگران

زمانی که برنامه ای با شکست مواجه شده و شما به دنبال این باشید که تقصیر را به گردن موارد گوناگون یا افراد مختلف بیاندازید، حتی اگر کاملا حق با شما باشد، نشان می دهد که شما از رفتار خوبی برای جایگاه مدیریت برخوردار نیستید.

3. پر رنگ کردن ویژگی های منفی سایر افراد فعال در شرکت

رهبری کسب و کار تنها به پر رنگ کردن ویژگی ها و قابلیت های مثبت مربوط می شود و انتشار ویژگی های منفی در میان اعضای تیم، نقشی در آن ندارد. افرادی که از همکاران، دوستان و مشتری ها بد می گویند، در واقع آنها را به عنوان مسئول و سپر بلای شکست های آینده به افراد دیگر می شناسانند.

4. قبول نکردن وظایف

شما با اعلام آمادگی برای یک شغل، اعلام می‌کنید که توانایی انجام وظایف آن شغل و شرکت را دارید. پس در انجام وظایف مرتبط با شغل مورد نظر باید فعالیت مستمر داشته باشید و مدیران خود را راضی نگه دارید.

5. انرژی منفی

سعی نکنید از مدیر و شغل قبلی خود بیش از حد انتقاد کنید. رفتارهایی مانند غرور و عصبانیت نیز که به فرد مقابل انرژی منفی وارد می‌کنند، جایی در شغل شما ندارند. این موارد شما را فردی ناامید و نامناسب برای شغل نشان می‌دهند.

6. وانمود به اینکه تا اندازه ای سرتان شلوغ است که نمی توانید به دیگران کمک کنید

رهبران واقعی همیشه برای در دسترس بودن و گوش کردن به حرف دیگران وقت پیدا می کنند. آنها خودشان پیشنهاد کمک به دیگران را ارائه می دهند.

7. به تعویق انداختن کارها و نامرتب بودن محیط کار

اگر دیگران شما را به عنوان فردی بشناسند که کنترل وظایف خود را در اختیار ندارید، هیچگاه در موقعیت ترفیع برای رهبری با وظایفی که مسئولیت های بیشتری دارد، قرار نمی گیرید. انجام دادن کارها بدون هیچگونه برنامه ریزی و کاملا به صورت اتفاقی و به تعویق انداختن کارها باعث به خطر افتادن شغل و کاهش بهره وری می شود.