پرخاشگری و کنترل و رفع‌ آن

امروزه پرخاشگری بخش مشترکی از زندگی اجتماعی است، زیرا کم تر کسی را می توان یافت که با بیان های تند و انتقادهای شدید به دیگران آزار نرسانده باشد.

پرخاشگری ( aggression ) چیست ؟

پرخاشگری دامنه ای از سوءاستفاده کلامی تا سوءاستفاده فیزیکی را در بر می گیرد.
پرخاشگری می‌تواند باعث آسیب رساندن به دیگران از نظر عاطفی و جسمی بشود.
این مشکل باعث ایجاد خِلل در روابط می‌شود.
پرخاشگري ممكن است بدنی، لفظی يا به صورت تجاوز به حقوق ديگران باشد.
گروهی از پژوهشگران معتقدند كه پرخاشگری ذاتی و فطری است و گروهی ديگر آن را حاصل عوامل اجتماعی در نتيجه اكتسابی می‌دانند.

علت پرخاشگری افراد چیست ؟

يادگيري : اجتماع به طفل ياد مي دهد، چگونه پرخاشگري خودش را ظاهر سازد.

خانواده : والدین بايد محيطی آرام و به دور از هرگونه اضطراب و تشويش برای فرزندان فراهم آورند.

علل آموزشگاهي : پژوهش هاي انجام شده حاكي از ارتباط پرخاشگري با مشكلات يادگيري است.
پرخاشگري با پيشرفت تحصيلي ضعيف و ناكامی در مدرسه همراه می‌باشد.

علل اجتماعي : پرخاشگری ناشی از ناكامی‌های بنيادی يا يادگيری و مشاهدات محيطی است.
پرخاشگري كاملاً جنبه تقليدی دارد و از راه مشاهده كسب می‌شود.

کنترل و رفع‌پرخاشگری :

1. والدين به منظور آموزش كنترل پرخاشگری، خودشان هنگام خشمگين شدن بايد بتوانند جلوی خشم خود را بگيرند.

2. نسبت به فرزند خود عشق و علاقه نشان دهيم.
كودكان دوست دارند از بودن در جمع خانواده خود احساس امنيت و آرامش كنند، تا بتوانند با اعتماد به نفس كافی در زندگي گام بردارند.

3. هيچ گاه در محيط خانه پر خاشگري نكنيم.
خشونت در محيط خانه مي تواند آسيب هاي جبران ناپذيري به كودكان وارد آورد.

4. شركت در مراسم هاي مذهبی، گروههای موسيقی، نقاشی، بازی‌های جمعی و از اين قبيل مي تواند آرامش و روحيه گروهی را در كودک تقويت كرده و از پرخاشگری احتمالی او بكاهد.

5. به كودكان كمک كنيم تا جلوی خشم و خشونت خود بايستند.
والدين می‌توانند با حمايت فرزندان خود نحوه‌ی مقابله با خشونت را به آنان بياموزند.