اختلال زبان چیست؟

اختلال زبان چیست؟

اختلال زبان از جمله اختلالات ارتباطی است که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی در دسته اختلالات عصبی رشدی قرار داد. مشخصه اصلی این اختلال ناتوانی فرد در یادگیری و کاربرد زبان است که به علت وجود نقایصی در سیستم درک یا تولید واژگان، لغات و جمله سازی ایجاد می‌شود. اختلال زبانی و ناتوانی‌های مرتبط با آن در ارتباط شفاهی، کلامی و حتی زبان علامتی (که بین افراد ناشنوا مورد استفاده قرار می‌گیرد) به طور واضحی قابل مشاهده است. اختلال زبان می‌تواند بر اثر آسیب‌های مغزی به وجود بیاید که در آن صورت به آن آفازی گفته می‌شود اما نوع غیر مغزی آن در کودکان رایج تر است.

انواع اختلال زبان:

1.اختلال زبان دریافتی:

کودک در درک و دریافت پیام‌های زبان دچار مشکل است.

2.اختلال زبان بیانی:

کودک در تولید علائم آوایی و کلامی مشکل دارد و نمی‌تواند افکار و احساسات خود را بیان کند.

3.اختلال زبان بیانی-دریافتی:

 کودک هم در درک و دریافت پیام دیگران و هم در بیان افکار و احساسات خود مشکل دارد.

ویژگی‌های افراد مبتلا به اختلال زبان:

اختلال زبان معمولاً روی دایره لغات و دستور زبان تأثیر می‌گذارد و این مسئله در نهایت توانایی صحبت کردن فرد را کاهش می‌دهد. در این شرایط اولین کلمات و جملات کودک با تأخیر آغاز می‌شوند. دایره لغات او به طور کل از آنچه در هم سن و سالان دیده می‌شود  محدودتر است. برای مثال ممکن است فرزند شما تنها جملات دو کلمه‌ای بگوید و در پاسخ دادن به سؤالات ساده هم مشکل داشته باشد. همچنین به احتمال زیاد فرزندتان هنگام صحبت کردن به خصوص هنگام صحبت کردن در مورد زمان گذشته غلط‌های دستور زبانی زیادی خواهد داشت.

عوامل ایجاد اختلال زبان:

1.ژن ها و وراثت:

به نظر می‌رسد ژنتیک در این اختلال نقش داشته باشد. تحقیقات نشان داده است که 20 تا 40 درصد کودکان مبتلا به این اختلال، دارای سابقه خانوادگی اختلالات گفتاری و زبان هستند. همچنین حدود 4 درصد از افراد مبتلا بدون سابقه خانوادگی می‌باشند.

2.تغذیه پس از زایمان:

برخی تحقیقات نشان داده است که مصرف اسید فولیک در دوران بارداری احتمال ابتلای کودک به مشکلات زبانی را کاهش می‌دهد.

درمان اختلال زبان:

1.گفتار درمانی فردی:

گفتار درمانگر می‌تواند با کودک به صورت فردی کار کند تا واژگان خود را بسازد و دستور زبان خود را بهبود بخشد. درمانگر همچنین به والدین آموزش می‌دهد تا چگونه با فرزند خود در خانه کار کنند تا مهارت‌های زبانی او را بهبود ببخشند.

2.روان درمانی:

اگر کودک دچار مشکلات عاطفی ناشی از مشکلات زبان شده باشد، روان‌درمانی می‌تواند بسیار موثر باشد.

3.برنامه آموزشی فردی:

این برنامه برای کودکانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که دارای مشکلات زبانی شدید هستند و نیاز به یک برنامه ویژه آموزشی دارند. در این برنامه والدین همراه با یک تیم از متخصصان و معلمان یک برنامه ویژه برای کودک برنامه ریزی می‌کنند و در آن آموزش مهارت‌های اجتماعی، گفتار درمانی و کلاس‌های فوق العاده گنجانده می‎شود.

اختلالات ارتباطی